bookowylas

Dwanaście lat temu Sonia uratowała życie Helenie, która niemal zginęła w wypadku samochodowym. Wdzięczność przerodziła się w zażyłość i wspólną pracę – Helena zaprosiła Sonię do kwiaciarni i tak zaczęła się ich wspólna droga. Gdy pewnego poranka Sonia zastaje w pracy przewrócony wazon i zakrwawione nożyce wie, że wydarzyło się coś złego. Razem z mężem Heleny, Dorianem, rozpoczynają poszukiwania kobiety, która zniknęła bez śladu na jednym z górskich szlaków. Okazuje się, że Sonia kompletnie nie znała swojej przyjaciółki, a ich relacja była o wiele bardziej skomplikowana, niż mogło się wydawać.

Sinicka jest mistrzynią tworzenia rozbudowanych, niejednoznacznych postaci, a podążanie za ich decyzjami i rozszyfrowywanie intencji to prawdziwa przyjemność. Mimo całej warstwy psychologicznej, autorka dba o rozwój wydarzeń, zwroty akcji i kolejne zaskoczenia.

Świetna historia, opowiedziana w bardzo zręczny sposób i dopracowana w każdym szczególe.

Trzy kobiety, które łączy jeden mężczyzna. Patrycja to jego była dziewczyna. Nie jest w stanie zapomnieć, przestać kochać i tęsknić. Nienawidzi Darii. Daria to jego narzeczona. Desperacko dąży do ślubu i nic nie jest w stanie jej powstrzymać. Michalina to siostra bliźniaczka. Zawsze w cieniu, zawsze z tyłu, mniej akceptowana przez rodziców, mniej atrakcyjna i przebojowa, wiecznie zazdrosna o brata.

Michał znika na kilka dni przed ślubem. Wszystkie trzy kobiety miały z nim trudne relacje. Daria była pełna podejrzeń i pretensji, Patrycja nie mogła znieść myśli o ślubie byłego chłopaka, a Michalina była wściekła, ponieważ rodzice chcieli przepisać majątek na to z dzieci, które pierwsze da im wnuka. Jednak mimo wzajemnych animozji każda z dziewczyn chce odnaleźć Michała i każda podejmuje ryzyko odkrycia prawdy.

„Wszyscy byliśmy ofiarami, chociaż nikt z nas nie był bez winy” – tak podsumowuje całą historię jedna z bohaterek. To trafne stwierdzenie, ponieważ nie tylko zniknięcie Michała, ale też wszystkie wydarzenia, które je poprzedziły były wynikiem kłamstw, tajemnic i prób ukrycia swoich sekretów za wszelką cenę. A cena okazała się bardzo wysoka.

Autorki stworzyły świetną, trzymającą w napięciu powieść. Sama intryga nie jest mistrzowska, ale „Estrogen” jest dopracowany psychologicznie.

Jedyne, co trochę odbiera przyjemność czytania to literówki, a nawet błędy ortograficzne. Szkoda.

Julia określa swoją pracę jako dbanie o domy. Odkąd pamięta, kochała porządek i zamiast iść na studia, postanowiła założyć firmę i zawodowo zająć się sprzątaniem. Póki co stara się zyskać stałych klientów i odłożyć pieniądze na otworzenie działalności. Kiedy zgłasza się do kolejnego domu, otrzymuje dziwną propozycję zamieszkania z rodziną, którą natychmiast odrzuca. Następnego dnia okazuje się, że wbrew sobie została wciągnięta w układ, z którego nie ma wyjścia – musi zostać służącą pana domu i ściśle wypełniać polecenia. Tymczasem dowiaduje się, że jedna służąca już kiedyś mieszkała w tym domu. I pewnego dnia zniknęła…

Byłam ciekawa tej historii, w polskiej literaturze domestic noir nie pojawia się często. Jednak Sinicka trochę mnie zawiodła. Podsunęła ordynarnie proste rozwiązanie, licząc, że czytelnik je przyjmie, aby następnie doprowadzić do – zapewne mającego zaskakiwać – zakończenia. Niestety, dla mnie od połowy książki cała historia była oczywista. Niemniej duszna atmosfera domu Borewskich, który powoli zamienia się w więzienie oraz patowa sytuacja młodej, niedoświadczonej Julii sprawia, że powieść dość przyjemnie się czyta.