Browsing "Helen Fitzgerald"
23 lipca 2017 - Helen Fitzgerald   

„Jedyne wyjście” Helen Fitzgerald

Po pierwszej książce autorki „Wstyd” byłam bardzo ciekawa, co stworzy tym razem. Nie rozczarowałam się.

Bohaterką jest Catherine – dziewczyna dość płytka i powierzchowna. Czas spędza na Facebooku i imprezach. Jednak zmuszona przez matkę, podejmuje pracę w domu opieki, gdzie poznaje Rose – staruszkę, cierpiącą na Alzheimera, która z powodu traumy, przeżytej w dzieciństwie wciąż odgrywa tę samą scenę, próbując uratować młodszą siostrę. Tworzy też niepokojące rysunki, próbując przekazać swój niepokój otoczeniu. Catherine, początkowo obojętna, zaczyna coraz bardziej interesować się tym, co ma do przekazania jej podopieczna…

Powieść jest wciągająca, choć nabiera tempa dopiero po pewnym czasie. Fitzgerald tworzy świetnie postaci, dopracowane psychologicznie, a atmosfera grozy i tajemniczości spotęgowana jest wprowadzeniem bohaterów z demencją i zaburzeniami postrzegania rzeczywistości, oraz osadzenie akcji w na pozór spokojnym, bezpiecznym, ale pełnym tajemnic miejscu.

Polecam.

26 listopada 2016 - Helen Fitzgerald   

„Wstyd” Helen Fitzgerald

wstyd_front-220x300„W Magaluf obciągnęłam dwunastu facetom” – tym kontrowersyjnym zdaniem rozpoczyna się powieść „Wstyd”. Autorka tego zdania, osiemnastoletnia Su, sama nie może uwierzyć w to, co się stało, również w to, że jej siostra Lea i jej przyjaciółki nie zrobiły nic, by powstrzymać skandaliczne widowisko. W dodatku w internecie pojawia się nagranie, wykonane przez jednego z uczestników imprezy, bijące rekordy popularności.  Su wykrzykuje na nim swoje imię i nazwisko, więc nie ma wątpliwości, kto jest na nagraniu… Nikt nie bierze pod uwagę, że ktoś wrzucił Su narkotyki do drinka. Po wydarzeniach ostatniego wieczoru wypadu na Majorkę Su ucieka do Barcelony, gdzie próbuje się ukryć przed światem. Jednocześnie jej mama, sędzia, od początku wierzy w to, że jej córka jest ofiarą całej sytuacji i podejmuje wszelkie możliwe kroki, aby ją odnaleźć i ukarać sprawców zajścia.
Powieść jest fascynującym portretem psychologicznym kobiet: Su, Koreanka, adoptowana jako niemowlę, jest rozsądna, inteligentna, stara się prowadzić zdrowy tryb życia i marzy o studiowaniu medycyny. Jej siostra Lea, mimo, że jest biologicznym dzieckiem ich rodziców, czuje się gorsza, ponieważ nie ma imponujących wyników w nauce, imprezuje, pali marihuanę, a podczas wspólnych wakacji z siostrą robi wszystko, aby upodobnić ją do siebie. Największe wrażenie robi jednak Ruth – matka dziewczyn walczy jak lwica – o sprawiedliwość, o to, aby uratować choć część tego, co straciły przez krążący w sieci filmik.
Helen Fitzgerald opisuje nie tylko ucieczkę Su i próbę odnalezienia się w dość ekstremalnej sytuacji, ale również trudne relacje między siostrami, oraz w końcu to, jak jedno kilkuminutowe nagranie z imprezy może przekreślić wszystkie dotychczasowe osiągnięcia i plany. Czytając, nie możemy się pozbyć wrażenia, że z tej sytuacji nie ma dobrego wyjścia. Ale jest. Zakończenie jest poruszające, krzepiące i piękne. Polecam!