bookowylas

Już pod koniec „Perełki” autorka zafundowała nagły przeskok o rok w czasie – w ostatnim rozdziale Hailie świętowała osiemnaste urodziny, a wszystkie bądź co bądź istotne wydarzenia, jak choćby narodziny dziecka Vincenta, zostały tylko pobieżnie wspomniane. „Diament” rozpoczyna się cztery lata później – Hailie studiuje medycynę w Barcelonie, niezobowiązująco spotyka się z kuzynem Martiny, Aleksem i właśnie wybiera się do Stanów na ślub najstarszego brata. Tam spotyka dawno niewidzianego Adriena Santana. Po dość skomplikowanych i dramatycznych wydarzeniach w klubie Opera Hailie jest zmuszona spotkać się z Santanem, aby prosić go o przysługę. W zamian musi mu się zrewanżować – a to wszystko w tajemnicy przed braćmi i Organizacją.

Autorka pokusiła się o przedstawienie historii także z perspektywy Adriena, w związku z czym mamy retrospekcje, sięgające pamiętnego rzutu nożem w restauracji – jednakże nie wnoszą one zbyt wiele. Od początku wiadome było, że Santana interesowała dziewczyna, która tak nagle znalazła się w świecie, którego nie rozumiała. Wręcz banalne było pociągnięcie tej historii, spotkanie tych dwojga na weselu i moment, w którym Adrien zdaje sobie sprawę, że Hailie nie jest już zahukaną nastolatką.

Nadal utrzymuję, że Rodzinę Monet czyta się lekko i przyjemnie, a jednocześnie nie jest naiwną i przesłodzoną obyczajówką. Chętnie sięgnę po kolejny tom.

Życie Davida skończyło się w momencie, gdy jego syna zamordowano, a on został skazany. Mimo, że nie był sprawcą, czuje się winny, ponieważ wypił drinka i zasnął. W więzieniu odciął się od świata, nie przyjmował odwiedzin. Po kilku latach nagle pojawia się jego szwagierka, Rachel. Pokazuje zdjęcie z parku rozrywki, na którym w tle widać chłopca niezwykle podobnego do Matthew. David podejmuje decyzję, która pozwoli mu odzyskać syna – lub całkowicie się pogrążyć.

Jak zwykle u Cobena nic nie jest jednoznaczne. Motywy, którymi kierują się bohaterowie, ich dawne błędy i złe decyzje rzutują na skomplikowaną historię, w którą zaangażowana jest również jedna z najbogatszych i najbardziej wpływowych amerykańskich rodzin. Jakie szanse ma z nimi skazaniec i skompromitowana dziennikarka?

Miłym akcentem jest para detektywów Max i Sarah. Są ironicznie zabawna maniera trochę przypomina styl Myrona Bolitara. Większości pomysłów autora można się domyślić w trakcie czytania, jednak brawurowa akcja wynagradza brak szokujących plot twistów.

Podsumowując – Coben nadal trzyma klasę.

Hailie dorasta i przyzwyczaja się do statusu rodziny, której stała się częścią. Wypady do Francji, Hiszpanii czy na Wyspy Kanaryjskie prywatnym samolotem stają się standardem – jednak całe to bogactwo nie razi i nie budzi niechęci – może dlatego, że Hailie pozostaje dobrą, wrażliwą dziewczyną, dla której ważne są szkolne przyjaciółki i pierwszy w życiu chłopak.

Nieustanna kontrola Vincenta i nadopiekuńczość pozostałych braci nie uchroni dziewczyny przed konsekwencjami bycia Monetem – Hailie znów stanie w obliczu śmiertelnego niebezpieczeństwa.

Zdania odnośnie tej bestsellerowej, jakby nie patrzeć, serii są podzielone. Dla mnie to trochę jak twórczość Remigiusza Mroza – niewiele wnosi, ale przyjemnie się czyta. Autorka ma świetne pióro i bardzo trafnie oddaje emocje, towarzyszące wkraczającej w dorosłość dziewczynie.

Niewymagająca lektura na zimowe wieczory.