bookowylas

Iris i Will świętują siódmą rocznicę ślubu. Właśnie postanowili, że powiększą rodzinę, niedawno kupili wymarzony dom. Ten sielankowy obraz w jednej chwili rujnuje wiadomość, że samolot, którym leciał Will, rozbił się. Samolot był do Seattle. Will miał lecieć do Orlando na konferencję. To pierwsze z wielu kłamstw, z którym musi zmierzyć się zrozpaczona Iris. Razem z bratem bliźniakiem leci do Seattle, ponieważ jedynym tropem, na jaki trafia jest nazwa szkoły, którą prawdopodobnie ukończył Will. Tymczasem ktoś z nieznanego numeru wysyła kobiecie wiadomości. Ktoś, kto bardzo nie chce, aby sięgała do przeszłości męża.

Kimberly Belle stworzyła bardzo ciekawą historię, w której dopiero po śmierci męża, żona zaczyna poznawać go naprawdę. Na początku obawiałam się, że będzie to coś w stylu „Dylematu” B. A. Paris (który nota bene jest naprawdę dobrym dramatem psychologicznym), tu jednak mamy zwroty akcji, kolejne tajemnice i kłamstwa, które demaskuje Iris.

Nie przekonują mnie natomiast motywy, jakimi miał się kierować Will. Trudno to wyjaśnić bez opowiedzenia zakończenia, ale jeśli rzeczywiście tak kochał Iris to raczej nie podjąłby takich decyzji.

Będąc na wakacjach w Chorwacji dobrze sięgnąć po lekturę, której akcja toczy się właśnie tam. Daria i Marek, jak miliony Polaków jadą samochodem, załadowanym jedzeniem i dziecięcymi zabawkami, na pierwsze zagraniczne wakacje z synkiem. Nie dane im będzie jednak zaznać spokojnego, rodzinnego wypoczynku na plaży i na tarasie wynajętego domku. Już po drodze poznają Verę, młodą Szwedkę, która razem z sześćdziesięcioletnim mężem wynajmuje dom obok. Relacja bohaterów od początku jest dziwna i niepokojąca. Między małżonkami pojawia się coraz większy dystans, Daria zaczyna spędzać coraz więcej czasu z nowymi znajomymi, co nieuchronnie prowadzi do katastrofy.

Sama intryga okazała się dość przewidywalna. Chociaż na próżno szukać tu zaskakujących zwrotów akcji czy szokujących plot twistów. Ale nie zmienia to faktu, że „Za granicą” to powieść, w której Chmielarz stworzył bohaterów prawdziwych, złożonych i niejednoznacznych. Opisy są realistyczne, aż czuje się żar chorwackiego słońca,słyszy szum morza i cykady. To sporo mówi o tym, jak Chmielarz rozwinął swój pisarski warsztat – narracja serii z Mortką była nastawiona głównie na akcję, tu mamy znacznie więcej psychologii i opisu.

Jest to bardzo dobra, przyjemna w czytaniu książka.