bookowylas

Abby i Sienna poznały się przypadkiem, ale zaprzyjaźniły niemal od razu. Wkrótce potem poznały ze sobą także mężów i zaczęli spędzać czas we czworo. Podczas jednej z kolacji, omawiając reality show o zamianie żon wpadają na pomysł takiej zamiany na jeden wieczór i noc. Bez seksualnych podtekstów, tylko spędzenie kilku godzin z mężem przyjaciółki.

Rano wydaje się, że nic się nie zmieniło. Jednak z upływem kolejnych dni dystans między przyjaciółkami rośnie, Abby coś ukrywa, Sienna ma coraz więcej podejrzeń… Czy rzeczywiście chodzi o banalną zdradę? Czy tamtej nocy wydarzyło się coś gorszego?

Trzeba przyznać, że do pewnego momentu fabuła jest przemyślana. Nadzieja, że nie chodzi o zwykły skok w bok, tajemnice z przeszłości – niestety to, co dzieje się dalej nie tylko nie trzyma w napięciu, ale też prowadzi do naciąganego zakończenia.

Potencjał był, zabrakło puenty.

O motywie przewodnim powieści: „wyprowadzka z bloku na rzecz domu w wątpliwym stanie w malowniczej sielskiej krainie” można by napisać niejedną pracę magisterską. Temat ten dominuje głównie w romansach, a głównym zadaniem bohaterki jest odnalezienie miłości życia. Marta Kisiel nieco odświeżyła schemat, ponieważ Tereska ma już pełną rodzinę, z którą kupuje dom na skraju lasu. Wkrótce jej plany spokojnego życia rujnuje wizyta żywiołowej teściowej oraz zwłoki, które kobiety odnajdują podczas wspólnej przechadzki po okolicy. Ponieważ ciało jest zapakowane w dywan, który do niedawna spoczywał w garażu Tereski, obie panie postanawiają samodzielnie stawić czoła zagadce i odkryć kim jest – jak to nazywają – „zbrodzień”.

Problem z komediami kryminalnymi jest taki, że często autor stawia na komizm postaci, nie sytuacyjny, tworząc groteskowych bohaterów, którzy nie grzeszą inteligencją. Tereska z teściową mają stanowić zabawny, kontrastowy duet, który pakuje się w – z założenia zabawne – sytuacje. Jednak dowcip jest niezbyt lotny, podobnie jak główne bohaterki, akcja dość ślamazarnie się rozwija, a sama zagadka kryminalna nie jest w żaden sposób zaskakująca czy choćby ciekawie pomyślana.

Fern pracuje w bibliotece, ponieważ to ciche miejsce. Cierpiąc na nadwrażliwość sensoryczną, unika głośnych, zatłoczonych i jasnych miejsc. Poza tym prezentuje większość zachowań typowych dla Zespołu Aspergera, wykazując ogromną i wszechstronną wiedzę, zarazem nie rozumiejąc intencji i zachowań innych ludzi.

Przez skomplikowany świat prowadzi ją jej bliźniaczka, Rose.

Rose poznajemy przez wpisy z pamiętnika, który prowadzi. Opisuje w nim trudne dzieciństwo z surową, często wręcz okrutną matką oraz tragedię, która rozegrała się lata temu. Teraz Rose jest mężatką, która marzy o dziecku. Niestety ma problemy z płodnością – gdy dowiaduje się o nich Fern, postanawia jej pomóc. Jej pomysł jest szalony i niedorzeczny, ale też staje się szansą na rozluźnienie bardzo mocnego uzależnienia od Rose.

Sally Hepworth stworzyła wspaniałą historię, w której nic nie jest takie, jak się wydaje. Ogromnym atutem jest oddanie większości narracji Fern – możemy spojrzeć na świat jej oczami, zobaczyć trudności i zagrożenia w sytuacjach i rzeczach, których osoby neurotypowe nawet nie zauważają.