bookowylas

Życie towarzyskie elity Savannah nabiera rumieńców, gdy wdowiec William Radford wraca z Londynu z nową żoną. Keisha ma 22 lata, jest piękna i seksowna, w związku z tym budzi niepokój statecznych żon Savannah. Szczególnie Marcie, która sama jest drugą żoną Jasona – poznała go będąc kelnerką i wciąż czuje się niedopasowana do towarzystwa, w którym musi się obracać. Zazdrość i fascynacja nową znajomą doprowadzi Marcie do decyzji, które mogą zaważyć na jej przyszłości.

Sarah Pinborough doskonale opisała fałsz i obłudę, królującą wśród bogaczy. Życie na pokaz, w którym próbują się odnaleźć młode kobiety, które za wszelką cenę chcą ukryć swoje pochodzenie i dawne życie.

„Ta druga” to lektura mocno psychologiczna, obfitująca w elementy klątw i wudu – jeśli ktoś lubi takie nawiązania, to ta książka zdecydowanie jest dla niego. Plus za zaskakujący epilog.

Według mnie „Co kryją jej oczy” to nadal numer jeden, nie do przebicia.

Lisa, według swojej córki Avy, jest nudna, przewidywalna i nadopiekuńcza. Próbując się wyrwać spod klosza, Ava zaczyna internetową znajomość ze sporo starszym mężczyzną, na którego punkcie kompletnie traci głowę. Lisa, mimo pozornego poukładania, wciąż zadręcza się koszmarnymi wspomnieniami, w których dwuletni Daniel żyje. Gdy podczas festynu Ava ratuje małego chłopca, a jej zdjęcie z matką trafia do gazet, ktoś rozpoznaje Lisę. Okazuje się, że nic nie jest takie, jakim się wydaje, a ucieczka przed przeszłością nigdy się nie skończyła.

Sarah Pinborough miała doskonały debiut. Ciężko to przebić lub choćby dorównać. Chociaż „I niech zginę” jest z pewnością przemyślanym, wielowątkowym thrillerem, ze starannie zbudowaną intrygą, to jednak nie dorównuje pierwszej książce autorki.

„Wredne dziewczyny w czasach Instagrama”. Nie trzeba znać wspomnianego filmu, żeby znać ten schemat: w każdej szkole są gwiazdy i outsiderzy. Gwiazdami są Barbie: Natasha oraz jej wierne kopie, Hayley i Jenny, outsiderką jest Rebecca. Natasha została odnaleziona w lodowatej rzece. Nie żyła przez 13 minut. Po odzyskaniu przytomności nie pamięta tamtego dnia, nie wie, co się wydarzyło. Jej uwaga skupia się jednak na dawno odrzuconej przyjaciółce z dzieciństwa, Rebecce. Becca z zaskoczeniem przyjmuje ponowną propozycję przyjaźni, zwłaszcza, że Natasha podejrzewa, że w wypadek zamieszane są Barbie.

Powieść jest specyficzna, ze względu na wiek bohaterów. Mimo, że są to szesnastolatki, ze wszystkimi rozterkami, załamaniami i priorytetami adekwatnymi do wieku – prowadzą niebezpieczną grę, nie do końca zdając sobie sprawę z konsekwencji.

Pinborough drugi raz stosuje ten sam zabieg: pozornie rozwiązuje akcję, gdy do końca książki zostało jeszcze ponad 100 stron. Można się zatem domyślić, że jeszcze czymś nas zaskoczy i rzeczywiście – zaskakuje do ostatniej strony, pozostawiając pewien niedosyt i nadzieję, że jeszcze nie raz napisze coś równie dobrego.

Niezwykła, hipnotyzująca powieść. Zaskakująca w każdy możliwy sposób. W pierwszej chwili skojarzyła mi się z ” Za zamkniętymi drzwiami”, ponieważ schemat jest podobny. Co kryje się w relacji Adele i Davida? Ona jest posłuszną żoną, pragnącą spełnić każde życzenie męża. Dlaczego nie może mieć karty kredytowej, a jej telefon to stary aparat bez dostępu do internetu? David, szanowany lekarz, mimo pięknej, dbającej o niego żony zaczyna romansować z recepcjonistką, Louise. Adele inicjuje spotkania, starając się zaprzyjaźnić z Louise. Jakie są jej intencje? Co planuje?

Narracja jest podzielona między bohaterów i opisuje zarówno wydarzenia obecne, jak i te sprzed dziesięciu lat, kiedy rodzice Adele zginęli w pożarze.

Bez względu na to, co założymy w trakcie czytania, nie da się domyślić zakończenia. Całość jest dopracowana w każdym szczególe. Dodatkowym atutem są wątki oniryczne, które w tego typu lekturze spotkałam po raz pierwszy, a tak wiele od nich zależy…

Cudowna, wciągająca, trudno ją zapomnieć.