Kim jest Malcolm XD? Trudno powiedzieć. Zasłynął w internecie jako twórca past, między innymi o ojcu wędkarzu. Jeśli „Emigrację” traktować jako autobiografię, jest prawie w moim wieku. Mówi językiem, który trafia niemal do wszystkich, charakterystycznym dla internetowych wpisów – potocznym, kolokwialnym, nie stroniąc od przekleństw, a zarazem stosując niebanalne porównania i wplatając niespodziewane dygresje. W barwny sposób opisuje niezbyt barwną, ale tak dobrze nam znaną rzeczywistość małego miasteczka w Polsce oraz Londynu, widzianego oczami młodego chłopaka, który po raz pierwszy mierzy się z dorosłym życiem.
Jego książka to w przeważającej części opisy wydarzeń, wspomnienia i przemyślenia; dialogi pojawiają się bardzo rzadko. A mimo to jesteśmy w centrum wydarzeń, nieważne, czy chodzi o Dni Agrestu, kradzież szczęśliwego kamienia z miejscowości rodzinnej Malcolma i brawurową akcję Straży Pożarnej w celu odzyskania zagrabionego dobra, czy pierwszą przejażdżkę rikszą po londyńskim rondzie pod prąd. Miejscami jest śmiesznie, miejscami groźnie – bo dziewiętnastolatek w wielkim świecie może się spodziewać absolutnie wszystkiego – zatem potencjał przygodowy zdecydowanie jest, podobnie jak niepowtarzalne poczucie humoru narratora.
Historie, opowiadane przez Malcolma odnoszą się do miejsc i ludzi typowych, a nawet stereotypowych, zarówno w Polsce, jak i w Wielkiej Brytanii, co w połączeniu z barwnym językiem i specyficznym humorem stanowi naprawdę przyjemną lekturę.
Malcolm XD 
Malcolm XD powraca do nas dokładnie w momencie, w którym zakończyła się akcja „Emigracji”. Po powrocie na łono ojczyzny podejmuje studia na jednej ze stołecznych uczelni. Choć sama edukacja nie stanowi głównego tematu narracji, nowa książka Malcolma XD jest pełna celnych spostrzeżeń i – nieco wypaczonego, lecz wciąż prawdziwego – wizerunku Polaków.
You must be logged in to post a comment.