27 grudnia 2018 - Max Czornyj   

„Ofiara” Max Czornyj

Kontynuacja „Grzechu” wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Ponieważ po pierwszym tomie zostało sporo niewyjaśnionych kwestii, liczyłam, że drugi rzuci nieco światła na zagmatwaną sprawę seryjnego mordercy opętanego religijną obsesją. Nie jest to mój ulubiony typ literatury, ale czytam konsekwentnie ze względu na patriotyzm lokalny. „Ofiara” nieco mnie zmęczyła.

Brutalne do bólu opisy kolejnych zbrodni oraz śledztwo, które może nie tyle stoi w miejscu, co non stop brnie w kolejne ślepe zaułki sprawiały, że nie jest to książka na jeden wieczór.

Owszem, kilka spraw zostało wyjaśnionych, ale większość nadal pozostaje do rozwiązania. Jeśli autor planuje zawrzeć swoją powieść  w kilku tomach, każdy z nich warto zamknąć wyjaśnieniem przynajmniej kilku najważniejszych tematów, na zakończenie całości zostawiając ostatecznie rozwiązanie intrygi. Tu trochę tego brakuje, choć w związku z tym wiążę duże nadzieje z „Pokutą”. Skoro autor stara się trzymać jak najwięcej asów w rękawie, liczę na spektakularny finał. Oby tak właśnie zakończyła się historia Cztery Iksa.