Browsing "Paula Hawkins"
20 sierpnia 2017 - Paula Hawkins   

„Zapisane w wodzie” Paula Hawkins

Po spektakularnym debiucie Paula Hawkins powraca. Powieść to historia kobiet z małego miasteczka, zapisana w wodach płynącej tam rzeki, w której według legend niegdyś topiono czarownice, w której samobójstwo przed laty popełniła żona jednego z mieszkańców, ostatnio życie straciła nastolatka Katie, a następnie matka jej przyjaciółki, Nel Abbott, która pisała książkę o tym miejscu. Co łączy te zgony? Czy rzeczywiście były to samobójstwa?

Powieść nie ma głównego bohatera. Jest podzielona na rozdziały, w których autorka oddaje głos kolejnym postaciom. Siostra Nel, Jules, która przyjeżdża zająć się siostrzenicą i próbuje uporać się z własnymi demonami przeszłości, związanymi z rzeką i miasteczkiem, córka zmarłej, Lena, która kilka miesięcy wcześniej straciła najlepszą przyjaciółkę, policjanci, prowadzący śledztwo, rodzice i brat Katie, staruszka, uważana w miasteczku za medium i oszustkę, nauczyciele z miejscowej szkoły – wszyscy się znają, lecz ostatecznie okazuje się, jak niewiele o sobie wiedzą.

Fenomenem powieści Hawkins jest niewątpliwie oparcie fabuły na domyśle. Nie ma morderstwa, dowodu zbrodni, jest tylko wątpliwość, czy samobójstwo rzeczywiście było samobójstwem. Od tego zaczyna się cała historia, pełna tajemnic z przeszłości. I jest naprawdę absorbująca.

To, czego zabrakło w „Dziewczynie z pociągu” – zaskoczenie przy zakończeniu.
Polecam.

13 kwietnia 2016 - Paula Hawkins   

„Dziewczyna z pociągu” Paula Hawkins

IMG1437645251789_53407_7„Dziewczyna z pociągu” to książka, która zyskała ogromną popularność, zanim jeszcze trafiła na polski rynek wydawniczy. Polecana i chwalona przez Tess Gerritsen, Stephena Kinga, Lisę Gardner. Mnie nie rozczarowała.
Główna bohaterka, Rachel straciła wszystko, co miała – męża, dom, pracę i przyjaciół. Wynajmuje pokój u koleżanki i spędza dni na upijaniu się oraz – aby ukryć fakt, że nie pracuje – na jeżdżeniu pociągiem do Londynu i z powrotem. W trakcie tych przejażdżek zaczyna obserwować mieszkańców domu przy torach, wymyśla im imiona, snuje rozważania kim są i zazdrości życia, które według niej jest idealne.
Pewnego dnia Rachel budzi się skacowana, z rozbitą głową i wrażeniem, że stało się coś złego… Nie wie, co się wydarzyło, nie pamięta poprzedniego wieczoru, a niedługo potem okazuje się, że Megan, kobieta z domu przy torach, zaginęła… Rachel postanawia odkryć co się stało, ale przede wszystkim musi ustalić, co ona sama ma wspólnego ze zniknięciem Megan. Nie jest to łatwe, ponieważ nikt nie chce jej uwierzyć.
Powieść jest świetnie prowadzona poprzez narrację – autorka oddaje głos swoim bohaterkom – Rachel, która nie wie, co z jej wspomnień jest prawdą, a co wytworem wyobraźni, Megan, która nie może uporać się z tajemnicą z przeszłości, oraz Annie – nowej żonie byłego męża.

Sam wątek sensacyjny nie jest szczególnie skomplikowany. Tym, co tworzy klimat powieści jest tło psychologiczne: alkoholizm Rachel, jej świadomość, że to, co najlepsze ma już za sobą i tęsknota za poczuciem bezpieczeństwa i miłości, przeszłość, z którą Megan nie potrafi się pogodzić. Ciekawy też jest wątek Anny, która bez skrupułów odebrała męża Rachel, a teraz sama obawia się, czy Tom nie spotyka się z byłą żoną.

Jest to historia ludzkich słabości i ciemnych stron naszej duszy.