bookowylas

Od dawna zbierałam się, żeby zacząć czytać Opiat – Bojarską. Teraz mam nieco ambiwalentne uczucia. Z jednej strony – historia jest niezła. Choć na początku zapachniało trochę filmem „Seven”, gdzie schemat działania seryjnego mordercy był podobny.

Akcja wartka, niektóre wątki według mnie niepotrzebne, ale umówmy się, że warstwa obyczajowa musi być.Jednak dość dobrze się tę historię czytało.

Jeśli chodzi o główny wątek, czyli seryjnego mordercę, rozprawiającego się z osobami o niecodziennych upodobaniach seksualnych – sporo przed końcem domyśliłam się, kto za tym stoi. Zakończenie nie było w żaden sposób zaskakujące.

Bohaterowie nieszczególni. Nieco schematyczni, mało wyraziści, chwilami gubiłam się czy czytam o Urszuli, czy Aleksandrze.

To, co przeszkadzało mi najbardziej to błędy. Zatrważająca ilość błędów i to w książce dość znanej autorki w dość znanym wydawnictwie. Literówki, niepotrzebne powtórzenia wyrazów, niewłaściwie użyte zaimki, dowolność w stawianiu przecinków…

Podsumowując – liczyłam na więcej.