„Nie lubię kotów” Katarzyna Zyskowska-Ignaciak

1 maja 2015 -

„Nie lubię kotów” Katarzyna Zyskowska-Ignaciak

Na polskim rynku wydawniczym pojawia się bardzo dużo powieści obyczajowych. Pisanych głównie przez kobiety. „Nie lubię kotów” nie jest debiutem Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak, ale na pewno zasługuje na uwagę. W niebanalny sposób ukazuje problemy „ludzi sukcesu”.

Autorka przedstawia sześcioro bohaterów. Wojtek, który pracuje w Niemczech, a w weekendy wraca do rodziny i próbuje być idealnym mężem i ojcem. Malina, żona Wojtka – samotna w wielkim, pięknym domu, wiecznie czekająca na powrót męża. Karolina, typowa współczesna singielka, marząca o wielkiej miłości i mężczyźnie, który kocha inną. Jej brat Daniel, ambitny prawnik, wciąż wspominający ojca, dla którego był zawsze gorszym dzieckiem. Konrad – człowiek, który całe życie stara się spełniać oczekiwania innych i zachować pozory. Dagmara – dziewczyna z małego miasteczka, która liczyła na to, że w stolicy zarobi na swoje pasje. Obecnie próbuje się pozbierać po utracie pracy i romansie, pisząc powieść.

Wszystkie historie splatają się i przenikają wzajemnie. Książka jest podzielona na sześć rozdziałów, w każdym z nich świat jest pokazany z perspektywy kolejnej postaci. Poznajemy ich problemy i dylematy, przed którymi stają. Największym okazuje się pytanie: czy warto pokazać prawdziwego siebie, czy nadal grać szczęśliwego luzaka, spełnioną żonę, idealnego syna?

Wszystkie te historie zatrzymują się na jednym wydarzeniu – premierze powieści Dagmary, na której bohaterowie mają się spotkać. Czy choć przez chwilę pokażą swoje prawdziwe uczucia?

Świetna powieść. Ciekawa, dotycząca bardzo aktualnej problematyki i nietypowa. Zakończenie również daje do myślenia. Polecam zwłaszcza tym, którzy nie lubią cukierkowych powieści z happy endem.